Bywa tak...ze denerwuje sie o glupie spoznienie..bywa tak ze moja zazdrosc potrafi zburzyc moj wewnetrzyny spokoj...ale bywa ..jest bez ustanku cos niegasnacego..cos najcudowniejszego..cos co pozwala mi mimo chwili niepokoju czuc sie szczesliwą..czuc sie kochaną...jego spojrzenie..czule spojrzenie...i "glos ktory powtarza ze nie odda mnie nikomu"
Kocham..wiem kocham w 100% ..jestem tego pewna..i nikomu nie pozwole zniszczyc..tego co dla mnie najcenniejsze..!
Po dlugiej przerwie..a dokladnie po więcej niż pół roku postanowiłam znowu pisac..postanowilam tu wroci..choc wtedy przy tym feralnym wydarzeniu myslalam ze zakoncze to raz na zawsze...zarzekalam sie ze juz nigdy nie pokocham..ze nigdy nie sie nie poddam..a przede wszystkim nie dam soba sterowac i nie oddam sie zadnemu chlopakowi..i tak bylo ..rzeczywiscie tak bylo..Po Darku spotykalam sie z kilkoma chlopakmi..z jednym nawet byłam..ale ciagle w mojej glowie byl On..w kazdym szukalam Darka..zaden nie mial tego co on..a wiec predzej czy pozniej konczylam wszystko..raniłam..ale myslalam sobie ze skoro ktos mogl skrzywdzic mnie..to dlaczego ja mam byc gorsza...Raz ..jedyny raz w zyciu kochalam..choc nawet piszac tu na blogach uzywalam tego slowa mnostwo raz..przy kazdym dziecinnym zauroczeniu..wydawalo mi sie ze wiem co to milosc..ze wiem co znaczy byc z kims naprawde blisko..a tak naprawde pierwszy pokazala mi to wlasnie Darek...no ale nic..stalo sie jak sie stalo..nie chce rozgrzebywac starych ran..bo czuje..nie ...jestem tego pewna z Darkiem poradzilam sobie raz na zawsze...raczej z zapomieniem o nim...!! Spotkalam kogos...kto jest zupelnie inny...kto wcale mi go nie zastepuje..ktory nie jest dla mnie pocieszeniem a zarazem jest moim najwiekszym szczesciem..juz wiem co znaczy kochac..i wiem ze teraz sie nie myle...wiem ze kocham naprawde..i dziekuje Bogu ze ofiarowal mi tyle szczesia..bo Marcin ..bo Marcin jest "czymś" najpiekniejszym co moglo mnie spotkac...!!
Wróciłam... dajcie mi chwilkę..!! Nareszcie uporzadkowalam wszystko co chcialam...nareszcie moge powiedziec ze jestem szczesliwa! Teraz potrzebuje tylko mobilizacji...chce znow opisac wszystko co sie wydarzylo..potrzebuje tego..tesknilam..!
Tak strasznie zaluje wszystkiego..tak strasznie zaluje swojego zycia..najchetniej umarlabym..zapomniana przez wszystkich...chcialabym obrocic sie w proch i z niknac z oczu wszyskich...zaluje wszystkiego...zaluje tego jak bardzo bylam slepa i glupia...zaluje ze za duzo powiedzialam...zaluje swojego zachowanie..tak strasznie zaluje tego rozstania....i tak bardzo boje sie powrotu..powiedzial ze bedziemy razem..obiecal ze mnie nie zostawi...a teraz gdy wroci do naszego miasteczka...boje sie ze powie mi cala prawde...boje sie ze powie...ze z tak skonczona..pusta idiotka..nie mozna byc...potrafilabym kleczec na kolanach przez trzy lata...potrafilabym zrobis wszystko by tylko cofnac czas...by tylko bylo tak jak kiedys...nigdy ..nigdy..jesli naprawde sie rozstaniemy nie odwaze sie na milosc...
Żegnam Was...nie wiem kiedy wroce..nie wiem czy wogole wroce...nie moge..nie potrafie zebrac mysli..nie widze klawiatury...bo oczy zasloniete mam łzami...pisanie o tym chyba jeszcze bardziej boli...bede czekac...bede czekac..i prosic Boga o ostatnia szanse....